Πώς να γράψεις ένα καλό βιβλίο

Μια καλή περιγραφή ξεκινάει στο μυαλό του συγγραφέα και ολοκληρώνεται στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Κόψε την τηλεόραση

«Η τηλεόραση δηλητηριάζει τη δημιουργικότητά σου. Αν θέλεις να γίνεις συγγραφέας, αντί να σπαταλάς τον χρόνο σου στο “χαζοκούτι”, κάνε δύο πράγματα, πιο πολύ από όλους τους άλλους: διάβαζε και γράφε».


Προετοιμάσου για κριτική και αποτυχία

«Θα υπάρξουν στιγμές που θα αμφιβάλεις για τον ίδιο σου τον εαυτό. Και δεν θα αμφιβάλεις μόνο εσύ αλλά και όλοι οι άλλοι για εσένα. 'Όμως, αν γράφεις (ή ζωγραφίζεις/χορεύεις/τραγουδάς κοκ), όλο και κάποιος θα βρεθεί που θα θελήσει να σε κάνει να νιώσεις σκατά. Αυτό όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο»

«Το να σταματάς να γράφεις κάτι που έχεις αρχίσει μόνο και μόνο επειδή ζορίζεσαι συναισθηματικά ή δημιουργικά είναι μεγάλο λάθος»

«Ακόμα και αν τα σκατώσεις, μείνε αισιόδοξος. Η αισιοδοξία είναι το καλύτερο φάρμακο ενάντια στην αποτυχία».


Μην χάνεις χρόνο προσπαθώντας να ικανοποιήσεις τους πάντες

«Όταν προσπαθείς να γράψεις όσο πιο ειλικρινά και ακομπλεξάριστα γίνεται, θα εξοργίσεις κάποιους είτε το θέλεις, είτε όχι. Είναι αδύνατο να κρατάς συνεχώς χαρούμενους όλους τους αναγνώστες σου. Οπότε, σταμάτα να ανησυχείς».


Γράψε πρώτα για εσένα

«Ξεκίνησα να γράφω για την προσωπική μου απόλαυση. Αν γράφεις επειδή το απολαμβάνεις, μπορείς να γράφεις για πάντα. Βρες ένα θέμα που σε ενδιαφέρει και το οποίο πιστεύεις ότι θα αφορά κι άλλους. Αυτό το ενδιαφέρον θα αποτελέσει το πιο δελεαστικό στοιχείο της γραφής σου, όχι το παιχνίδι με τη γλώσσα».


Γράψε για τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορούν να γραφούν

«Τα πιο σημαντικά πράγματα είναι αυτά για τα οποία δυσκολεύεσαι να γράψεις. Είναι όλα αυτά για τα οποία νιώθεις ντροπή, επειδή ξέρεις ότι οι λέξεις μειώνουν τα συναισθήματά σου».

«Στην πραγματικότητα, τις ιστορίες τις ξεθάβεις, σαν τα απολιθώματα. Οι ιστορίες είναι κειμήλια ενός ανεξερεύνητου, παλιού κόσμου. Οι συγγραφείς είναι σαν τους αρχαιολόγους, ψάχνουν δηλαδή τρόπους να ανασύρουν το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι της εκάστοτε ιστορίας»


Όταν γράφεις, αποσυνδέσου από τον υπόλοιπο κόσμο

«Το γράψιμο είναι μια πολύ ιδιωτική εμπειρία. Βάλε το γραφείο σου στη γωνία του δωματίου και εξάλειψε κάθε περισπασμό -από το τηλέφωνο μέχρι τα ανοικτά παράθυρα».

«Η συγγραφή του πρώτου κειμένου, του πρώτου προσχέδιου είναι μια εντελώς “ωμή” εμπειρία, που προσωπικά νιώθω άνετα να την κάνω μόνο με την πόρτα κλειστή. Είναι σαν βρίσκεσαι εσύ με την ιστορία σου γυμνή στο δωμάτιο, ενώ αυτή φορά μόνο τις κάλτσες και τα εσώρουχά της».


Κράτα τα πράγματα απλά...

«Ένα από τα πιο ενοχλητικά πράγματα που μπορείς να κάνεις στο κείμενο σου είναι να το “φορτώσεις” με μεγάλες, εξεζητημένες λέξεις απλά και μόνο επειδή ντρέπεσαι για τις απλές και μικρές που έχεις χρησιμοποιήσει. Είναι τόσο γελοίο αυτό όσο το να προσπαθείς να ντύσεις τον σκύλο σου με φράκο».


... και προσοχή στα επιρρήματα

«Τα επιρρήματα είναι σαν τα αγριόχορτα που καταστρέφουν το γκαζόν στον κήπο σου. Για την ακρίβεια, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με επιρρήματα».


Μην δίνεις μεγάλη σημασία στη γραμματική

«Η συγγραφή βασίζεται στην αποπλάνηση, όχι στην ακρίβεια. Ένα καλό μυθιστόρημα δεν πρέπει να στοχεύει στην γραμματική αρτιότητα αλλά στο πώς θα “καλωσορίσει” τον αναγνώστη για να του αφηγηθεί, εν συνεχεία, μια ιστορία. Για την ακρίβεια, στόχος σου θα πρέπει να είναι να κάνεις τον αναγνώστη να ξεχάσει ότι διαβάζει».


Γίνε μάστορας στις περιγραφές

«Μια καλή περιγραφή πρέπει να ξεκινάει στο μυαλό του συγγραφέα και να ολοκληρώνεται στο μυαλό του αναγνώστη. Σκέψου τί θέλεις να φανταστεί ο αναγνώστης και εν συνεχεία μετάτρεψε την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου σε λέξεις».

«Χρησιμοποίησε καινούργιες εικόνες και απλό λεξιλόγιο για να μην “εξαντλήσεις” τους αναγνώστες σου. Πολλές φορές, οι αναγνώστες παρατούν μια ιστορία στη μέση επειδή “βαρέθηκαν” -η κατάσταση αυτή δημιουργείται όταν ο συγγραφέας “μαγεύεται” από την ίδια του την περιγραφή τόσο πολύ που ξεχνάει την η εξέλιξη της ιστορίας».

Δώσε μόνο τις απαραίτητες πληροφορίες

«Είναι άλλο πράγμα να κάνεις επίδειξη γνώσεων και εντελώς διαφορετικό να χρησιμοποιείς τις γνώσεις σου για να εμπλουτίσεις μια ιστορία. Οπότε, πρόσεξε οι επιπλέον πληροφορίες να μην επισκιάζουν την ίδια την ιστορία σου».


Πες τι κάνουν οι χαρακτήρες σου

«Ένα άσχημο κείμενο δεν είναι αποτέλεσμα μόνο κακού συντακτικού και λάθος παρατηρήσεων. Ένα κακό κείμενο, τις περισσότερες φορές, είναι προϊόν της άρνησης του συγγραφέα να μας πει τί στην ευχή κάνουν οι ήρωές του. Να μας πει, για παράδειγμα, ότι ακόμη κι ένας δολοφόνος ίσως και να βοηθήσει μια γριούλα να περάσει τον δρόμο. Οι χαρακτήρες είναι ο λόγος για τον οποίο ο αναγνώστης θα διαβάσει το κείμενό σου, οπότε φρόντισε να παρουσιάσεις όλες τις πτυχές τους».


Πάρε ρίσκα

«Μην χρησιμοποιείς παθητική φωνή. Δείχνει φόβο, ο οποίος είναι η ρίζα του κακού σε ένα κακό κείμενο. Γράψε όπως γουστάρεις. Αν το κείμενο σου βγει καλό, όλα καλά. Αν όχι, μην φοβηθείς να το σβήσεις»


Συνειδητοποίησε ότι δεν χρειάζεσαι ουσίες για να είσαι καλός συγγραφέας

«Η ιδέα ότι για να είσαι δημιουργικός χρειάζεσαι ναρκωτικά αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πλάνες της εποχής μας. Όποιος ισχυρίζεται ότι χρειάζεται “υποβοήθηση” για να γράψει κάτι αξιοπρεπές στην πραγματικότητα θέλει απλά να δικαιολογήσει τις αδυναμίες του».


Μην προσπαθείς να γίνεις κάποιος άλλος

«Όταν “μαϊμουδίζεις” το στιλ γραφής κάποιου άλλου συγγραφέα το μόνο που καταφέρνεις είναι να μοιάζεις με φθηνή απομίμηση. Δεν μπορείς να “αντιγράψεις” τα συναισθήματα ενός ανθρώπου και το πώς αυτός βιώνει την πραγματικότητα γύρω του».


Κατανόησε ότι η συγγραφή είναι μια μορφή τηλεπάθειας

«Ως έναν βαθμό, κάθε μορφή τέχνης εξαρτάται από την τηλεπάθεια, μα πιο πολύ απ' όλες η συγγραφή. Αυτό συμβαίνει γιατί η δουλειά του συγγραφέα δεν είναι απλά να αραδιάζει λέξεις σε σελίδες αλλά να μεταφέρει τις ιδέες που βρίσκονται μέσα στο κεφάλι του σε αυτά των αναγνωστών του».


Γράφε κάθε μέρα

«Από τη στιγμή που θα αρχίσω να δουλεύω πάνω σε κάποιο καινούργιο project, δεν σταματάω να γράφω παρά μόνο αν είναι μεγάλη ανάγκη. Αν σταματήσω να γράφω σε καθημερινή βάση, οι χαρακτήρες του έργου “μπαγιατεύουν” και χάνω τον έλεγχο της υπόθεσης και του ρυθμού της ιστορίας. Ακόμα και αν αρχίσεις να ζορίζεσαι, μην τα παρατάς. Συνέχισε να παλεύεις, λέξη προς λέξη».


Ολοκλήρωσε το πρώτο κείμενο του βιβλίου σου μέσα σε τρεις μόλις μήνες...

«Η συγγραφή του πρώτου κειμένου ενός βιβλίου πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα σε τρεις μήνες -όσο διαρκεί μια εποχή του χρόνου,δηλαδή- άσχετα με το πόσο μεγάλο θα είναι αυτό τελικά. Αν δεν έχεις τελειώσει το γράψιμο μέσα σε τρεις μήνες, σταδιακά αποξενώνεσαι από την ιστορία. Προσωπικά, συνήθως γράφω δέκα σελίδες την ημέρα -με αυτόν τον ρυθμό, μέσα σε τρεις μήνες θα έχω γράψει περίπου 180.000 λέξεις»


.... και όταν το τελειώσεις, κάνε ένα βήμα πίσω

«Αφού τελειώσεις το γράψιμο και πριν το ξαναδιαβάσεις, άσε το προσχέδιο στην άκρη για έξι εβδομάδες. Μόνο έτσι θα μπορέσεις εν συνεχεία να εντοπίσεις τα λάθη και τις παραλείψεις που έχουν η πλοκή και οι χαρακτήρες».

«Η διαδικασία αυτή θυμίζει μια βόλτα στο δάσος. Όταν γράφεις το βιβλίο, είναι σαν να χαζεύεις κάθε δέντρο ξεχωριστά. Όταν απομακρύνεσαι από αυτό και βρεθείς σε κάποιο ύψωμα, όμως, μόνο τότε μπορείς να έχεις την συνολική εικόνα του».

Μη διστάζεις να κόψεις

«Η διαδικασία της ανάγνωσης και της διόρθωσης είναι το πιο δύσκολο στάδιο στη συγγραφή ενός βιβλίου. Όμως, ακόμα κι αν σου φαίνεται πολύ σκληρό, πρέπει να “σκοτώσεις” τις λέξεις σου χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό. Πρέπει να μάθεις να αφήνεις έξω τα βαρετά και περιττά σημεία. Η τελική ιστορία σου πρέπει να “ρέει” αβίαστα».

Καλή επιτυχία!

 Πηγή https://www.facebook.com/Book-Planet-1269394359744294/